Racon Bitmiştir!

Racon Bitmiştir!

şener şen'in son oynadığı filmi izlerken olayın tam ortasından eski tüfek kabadayıların zoru görünce şener şen'i satmaları ve bu satıştan şener şen kurutulup eski tüfek arkadaşlarıyla bir araya geldiğinde toplantı masasına tesbihini bırakır ve şöyle der: "racon bitmiştir."

bu söz, bana, artık her yerde her türden insanla her türden olayla karşılaşabileceğimizi anımsattı ve bu söz üzerine düşündüm ve bu yazı çıktı.

bu yazı, bir dizi düşünmenin ya da düşünme taslaklarının içinde yer alan felsefeleştirilerden biridir.

racon, türkçe sözlüklerde, yol, yordam, usül, davranışların uydurulacağı genel ahlaksal çerçeve... anlamlarına gelir. oysa bugün, nerede ne ile karşılaşabileceğimizi bilemiyoruz; hayat, her geçen gün daha fala belirsizlikler üzerine kurulu. bunda, küresel ısınma adı altında yapılan propagandaların da etkisi yok değil. ama ben burada, özellikle son zamanlarda çekilen bir dizi filme atıfla racon bitmiştir sözünü ele alacağım:

bunlar:

otel

ihtiyarlara ölüm yok

barda

otomatik portakal
a short film about killing

bu fimlerin ortak özelliklerine bakıldığında nedensiz şiddeti ele almalarıdır. şiddet, artık üçboyutlu halde çizilen kimi bilgisayar oyunlarında da sıklıkla yapıldığı gibi bir tür oyun, eğlence, aylaklığa 'çare' niyetine 'tüketilen' bir olguya dönüşmüştür; haliyle bu da her şeyi belli türden  bir usule bağlayan 'eski' anlayışlara yer olmadığını gösterir: işte burada ihtiyarlara yer yok filmi anılmalıdır.

bu çerçeveden bakıldığında, genelinde ahlakın, özelinde raconun sona erdiği; davranışların neye ya da nelere uydurulacağının artık bilinmediği sonucuna ulaşılabilir. 


bu yazıyı, bir 'ölçü' olarak değerin bittiği döneme ait insan tipinin analiz edilmesi gerektiğine olan inancım nedeniyle 'ölçüsüzlük'ün yarattığı değer sorununa mütevazı bir katkı sağlamak amacıyla kaleme almak istedim. 

Veli Metin, 13 Mart 2010, Bahçeşehir, İstanbul