savaş seviciliği üzerine lirik bir deneme

çanakkale'de militarizm kurbanlarını saygıyla analım... 
analım... 
anmalıyız... 
anarken osmanlı'nın saldırganlığını da analım... 
savaşa girmek için sivastopol ve odessa'yı almanya'dan devşirdikleri gemi ve personelle baskın yapıp toplarla bombaladığını da analım... 
savaşın yıkıcılığını da analım... 
savaş çığırtkanlığının kan emicilik olduğunu da analım... her zaferin pirus zaferi olduğunu unutmadan analım... 
analım... 
çanakkale'ye zafer demenin kandarlık - kancıllık olduğunu,
savaşı kutsayan, 
savaşı evetleyen 
bir tutum olduğunu unutmadan analım... 
kanla övünmenin patolojisini göz önünde bulundurarak analım...
yaşanmamış hayatlara olan borçlarımızı düşünerek, 
nefes alışlarımızda hissederek analım...
maneviyatı, ölümde aramanın patolojisini düşünerek analım...

savaşı kutsamanın, hayat düşmanlığı demek olduğunu bilerek analım...
analım...
analım...
bensiz, sensiz, bizsiz, onlarsız, ötekisiz... 
analım...
"biz" demenin kan dökmek olduğunu düşünerek analım...
savaşın,
hasada mani, 
yaşamın kürtajı,

tecavüzün 'vatanı',
acının denizi,
sevgi yoksunu...
olduğunu hissederek analım...
yeryüzünden gülmeyi sildiğini...
ihtiraslı südrüklerin felaketi olduğunu...
tarihyazıcıların, iktidarperverlerin putlaştırmalarını ifşa ederek analım... 
aşkla nefes alalım...
dünya barışı için sevişelim... 
daha çok sevişelim...
savaşın aldığı tenlere borçlarımız için de sevişelim...

bonobo şempanzelerine özenelim... 
çatışmaların sevişerek de aşılabileceğini bilerek analım...
sevişerek...

v. metin bayrak
18 mart 2014, denizli