cumhuriyet bayramı ya da belli türden bir rejimin herhangi bir takvim gününü kutlamak, kurulu düzene güzelleme görünüyor bana. ayrıca her türlü düzenin neye hizmet ettiğini hem kısacık ömrüm hem de sınırlı tarih bilincimle yeterince görebildiğimden kutlamıyorum. kutlayanlara, her rejimin gırtlağına kadar kana ve boka battığını hatırlatmak da istemiyorum... zira insanın yalnızca zihnindekileri görebildiğini, hatta, burnunun bile zihnindeki kokuları alabildiğini bildiğimden kifayetsiz görüyorum hatırlatmayı ve/veya göstermeyi...
ayak sesleri duyulan bir rejime karşı yavaş yavaş maziye karışacak sabık adayı rejime güzelleme yapmanın da benim dünyamda bir karşılığı yok!
devletlerin takvim günlerini kutlamak, onu kutsamaktır ve kutsal olan, yaşam düşmanıdır; siyaseten de devşirilir... ister yeni ister eski olsun!
kutlayanlar, kutladıkları rejimlerin faili olduğu kırımların siyasi ve hukuki sorumluluğunu taşımasalar bile etik sorumluluklarını taşırlar... hiçbir rejimin, gönüllü kulu ya da işbirlikçisi değilim ve olmayı da vicdanen reddediyorum...
rejimi kutsamak, silaha, orduya vize vermektir. orduysa savaş. savaşlarsa ölüm!.
gücüm ve bilincim yettiğince rejimleri, orduları, savaşları da reddeceğim!
kanlı ortaklıklarınıza selam!
29 ekim 2016, heybeliada, istanbul
veli metin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder